Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
kəklikotu — is. bot. Qırmızı, bənövşəyi rəngli xırda çiçəkləri olan, gövdəsi yerlə sürünən çoxillik bitki. Kəklikotunun al çiçəyinin, demi yarpızının ətrini gövşənə yayan xoş və təmiz səhər mehi sanki <Nəbiyə> qüvvət verirdi. Ə. Abasov. <Sərvinaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giləmərzə — (Lənkəran) kəklikotu. – Xəlil, boğazun ağrıyır, gəl birəz giləmərzə qəynədim iç … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
höyüc — (Qazax) kəklikotu. – Saηa soyux dəyifsə, bir əz höyüc çayı iç … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mərhələ — (Cənubi Azərbaycan) kəklikotu ilə əməköməci qarışığından hazırlanmış dərman. – Mərhələ almağ lazımdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çay — 1. is. <çin.> 1. Qurudulmuş yarpaqlarından ətirli içki hazırlanan həmişəyaşıl ağac və ya kol. Çay kolu. Çay plantasiyası. 2. Həmin bitkinin ətirli içki hazırlamaq üçün xüsusi surətdə qurudulmuş yarpaqları. 3. Həmin yarpaqlardan dəmlənib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəkotu — bax kəklikotu. Kəkotuların iyi hər tərəfə yayılırdı. Ə. Vəl.. Bir kəkotu, bir də ağ boymadərən; Olsa, bircə gündə dirilərəm mən. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
umac — is. Ovulmuş undan bişirilən duru xörək və bu xörək üçün üstünə su səpilərək hazırlanan xəmir ovuntularının özü (xalq arasında adətən tərləmək üçün soyuq dəymiş adamlara verilir). <Ağa Kərim xan:> . . Haflama gürzə, qurutlu aş, mal ətinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
